May 30, 2012

ಮನೆ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದ ಕಥೆ

ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದ್ ಬಾಗ್ಲು. ಹಬ್ಬಕ್ಕೂ ಹುಣ್ಣಿಮೆಗೂ ಬಾಗ್ಲಿಗೆ ನೀರು ಹಾಕಿ ರಂಗೋಲೆ ಹಾಕಿದ್ವಿ ಇಬ್ರೂ. ಅವಳ ರಂಗೋಲೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಂದಾಗ ನಾನೂ, ನನ್ನ ರಂಗೋಲೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬಂದಾಗ ಅವಳೂ ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೊಬ್ಬರು ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚುಪಟ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ದಿನಾ ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ್ ಕಾಫಿ ಒಂದಿನ ಅವಳ ಮನೇಲಿ. ಇನ್ನೊಂದಿನ ನಮ್ಮನೇಲಿ. ಒಟ್ಗೇ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಕುಡಿದ್ವಿ. ಎಲ್ಲಾ ಖುಷೀನೂ ಒಟ್ಟೊಟ್ಟಿಗೇ ಹಂಚ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ಕೆಲವು ಸಲ ಜ್ವರನೂ ಹಂಚ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ಅವಳ ಅಡಿಗೆ ನಂಗೆ ಪ್ರೀತಿ. ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದು ಅಡಿಗೆ ಹೆಂಗೇ ಆದ್ರೂ ಅವಳಿಗೆ ಇಷ್ಟ. ಒಂದಿನ ಅವಳು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿಬರ್ತೀನಿ, ನಮ್ಮನೆನೂ ಹುಷಾರಾಗಿ ನೋಡ್ಕೋ ಅಂತಂದ್ಲು, ಊರಿಗೆ ಹೋದ್ಲು. ನಾನು ಗಂಡ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮೂರುದಿನ ರಜ ಇತ್ತು ಅಂತ ನಾನು ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಹೋದೆ. ಆ ಪಕ್ಕದ್ಮನೆಯವ್ರು ತುಂಬಾನೇ ದುಬಾರಿ ಫ್ರೆಂಚ್ ಫ್ರೈಸ್ ಮಾಡಿ ಇಡೀ ಬಿಲ್ಡಿಂಗಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ತಗುಲಿ ನಮ್ಮಗಳದ್ದೂ ಸೇರಿ ಎಂಟು ಮನೆಗಳು ಫ್ರೈ ಆದ್ವು. ಒಟ್ಟೂ ಹದಿನಾರು ಮನೆಗಳು ಡ್ಯಾಮೇಜು.  ಬಾಡಿಗೆದಾದರೂ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಇದ್ದ ಮನೆ. ಸುಟ್ಟುಹೋಯ್ತು ಅಂತ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗೋದು ಕಷ್ಟವೇ.

ಎದುರಿಗೇ ಖಾಲಿ ಇದ್ದ ಮನೆ ಸೇರ್ಕೊಂಡ್ವಿ. ಊರಿಂದ ಬಂದೋಳು ಕೇಳಿದ್ಲು. ಎಲ್ರೀ ನಮ್ಮನೆ?

ಚಳಿಗೆ ಸತ್ತೋಯ್ತು. ಹೊಸಮನೆ ಬೀಜ ಹಾಕಿದೀವಿ, ಮೊಳಕೆ ಒಡೀತೀದೆ ನೋಡಿದ್ಯಾ? ಅಂದೆ. ನಕ್ಳು ಕಣ್ತುಂಬಿ. ಒಂದಿಷ್ಟು ದಿನಗಳು ಕಳದ್ವು.

ಗೋಡೆ ನೋಡಿದ್ಯೇನೆ ಮತ್ತದೇ ನನ್ನಿಷ್ಟದ್ದು ಬಿಳೀ ಬಣ್ಣ ಬಳ್ದಿದಾರೆ ಅಂದೆ. ಈಗ ಇಬ್ರೂ ನಕ್ವಿ.

ಮತ್ತಿವತ್ತು ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಎರಡೂ ಮನೆಗಳ ಬಾಗಿಲೂ ತೆರೆದೇ ಇದ್ವು.
ಬಾರೇ ಹೊಸಮನೆ ನೋಡ್ಕೊಂಡುಬರೋಣ ಅಂದೆ. ಇಬ್ರೂ ಹೊಸಾಮನೆ ರೆಡೀ ಆಗ್ತಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಒಳಗೆಲ್ಲ ಓಡಾಡ್ಕೊಂಡು ಖುಷ್ ಖುಷಿಯಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದ್ವಿ.

ಈ ಸಾಲ ನಾನು ಊರಿಗೆ ಹೋಗ್ತಿದೀನಿ, ನೀನು ನಮ್ಮನೆ ಹುಷಾರಾಗಿ ನೋಡ್ಕೋ ಅಂದೆ. ಹೊರಗೆ ಧಗ ಧಗ ಬಿಸ್ಲು. ನಾವಿಬ್ರೂ ನಕ್ಕೊಂಡು ನಕ್ಕೊಂಡು ತಂಪಾದ್ವಿ :-)

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅದರ ರೀತಿಗೆ...

ಓದುವ ಹಂಬಲವೇ ಬರಹಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವೇ ಸ್ವಾಗತ. ಅಪೇಕ್ಷೆಯಿರದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವೇ ವಂದನೆ. ಸಿಗದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಇರದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೇ ನಿಮಗೂ.
ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೇ ನಿಂತು ದಣಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೆನಪಿನ ಗಡಿಗೆಯೊಳಗೆ ಕನಸೆಂಬ ತಣ್ಣನೆಯ ನೀರನ್ನಿಟ್ಟು ನಡೆದುಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತಾಳೆ. ಸಿಕ್ಕಿತ ನೀರು? ಇಲ್ಲಿ ಇಂಗಿಹೋದರೆ ನೀರು ತುಂಬಿಡಲು ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕೂಗಿ, ಇಲ್ಲಿಟ್ಟ ಗಡಿಗೆ ಒಡೆದರೂ ಅವಳನ್ನೇ ಕೂಗಿ.

ತಣ್ಣಗೆ ಬೀಸುತ್ತಲಿರುವುದು ಕಲ್ಪನೆಯ ಗಾಳಿಯೇ? ಸಕಲವೂ ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕನಸುಗಳ ನಡುವೆ. ಅಗೋ... ಅಲ್ಲಿ ಆ ಆಂತರ್ಯದ ನಡುವಣ ವಾಸ್ತವ ಸೇತುವೆಯೂ...

.