November 6, 2009

ಹಕ್ಕಿಹಾಡ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲೋಸುಗ...

ದೂರದ ಮನೆಯ ಹಿಂದಿನ ಮರದ ಸುತ್ತ ಯಾವುದೋ ಪುಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಗಿರಿಗುಟ್ಟಿ ತಿರುಗುತ್ತಿವೆ. ನೋಡುತ್ತ ಕುಳಿತರೆ ಯಾವ ಕಥೆಗೂ ಸಾಟಿಯಿಲ್ಲದ ಚಿತ್ರವೊಂದು ಸುತ್ತ ತಿರುಗುತ್ತಿದೆ. ವಾತಾವರಣ ಒಮ್ಮೆ ಶುಭ್ರ, ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಿರಭ್ರ. ಸೂರ್ಯನಿಗೂ ಮರುಳು. ಒಮ್ಮೆ ಮನೆಯೆದುರು ಬಂದು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಮನೆಯಾಚೆ ಮರೆಯಾಗುವ ಮರುಳ. ಬಿಸಿಲು, ಮೋಡ ಎಲ್ಲವೂ ಜೊತೆಯಾಗಿವೆ. ಸುತ್ತೆಲ್ಲ ಬೆಳ್ಳನೆಯ ತಂಪು. ಚೆಂದದ ಕವಿತೆ ಹುಟ್ಟಬಹುದಿತ್ತು, ಈಗಿಲ್ಲೊಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಕವಿಯೂ ಇರಬೇಕಿತ್ತು. ದೂರದ ಮರದ ಹಕ್ಕಿ ಚಿಲಿಗುಟ್ಟುತ್ತಿದೆ, ಬರೆಯುವುದೇನು ಬಂತು ಹಾಡಿಯೇನು ಕೇಳು ಎನ್ನುವಂತೆ. ಹಕ್ಕಿಹಾಡ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲೋಸುಗ ಈ ಪತ್ರ. ಇವಿಷ್ಟು ಬರೆಯದೇ ಇರಲಾಗಲಿಲ್ಲ.

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅದರ ರೀತಿಗೆ...

ಓದುವ ಹಂಬಲವೇ ಬರಹಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವೇ ಸ್ವಾಗತ. ಅಪೇಕ್ಷೆಯಿರದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವೇ ವಂದನೆ. ಸಿಗದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಇರದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೇ ನಿಮಗೂ.
ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೇ ನಿಂತು ದಣಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೆನಪಿನ ಗಡಿಗೆಯೊಳಗೆ ಕನಸೆಂಬ ತಣ್ಣನೆಯ ನೀರನ್ನಿಟ್ಟು ನಡೆದುಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತಾಳೆ. ಸಿಕ್ಕಿತ ನೀರು? ಇಲ್ಲಿ ಇಂಗಿಹೋದರೆ ನೀರು ತುಂಬಿಡಲು ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕೂಗಿ, ಇಲ್ಲಿಟ್ಟ ಗಡಿಗೆ ಒಡೆದರೂ ಅವಳನ್ನೇ ಕೂಗಿ.

ತಣ್ಣಗೆ ಬೀಸುತ್ತಲಿರುವುದು ಕಲ್ಪನೆಯ ಗಾಳಿಯೇ? ಸಕಲವೂ ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕನಸುಗಳ ನಡುವೆ. ಅಗೋ... ಅಲ್ಲಿ ಆ ಆಂತರ್ಯದ ನಡುವಣ ವಾಸ್ತವ ಸೇತುವೆಯೂ...

.