July 20, 2010

ಎಳ ನೀರು ಪಾಕ...

ಬರೆಯದೇ ಬಂದ ಬೇಸರದ ಮೇಲೆ ಧೂಳುಹಿಡಿದ ಹಳೇ ಕಡತವನ್ನೆಲ್ಲ ಸುರುವಿ ಕುಳಿತರೆ ನೋಟ್ಸಿನ ಕೊನೇ ಪುಟದಲ್ಲಿ ನಿನಗೆ ಹೇಳಬೇಕಿದ್ದ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ಸಿಕ್ಕವು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಂದು ಇಂಡಾಲಿಯಮ್ ಬೋಗುಣಿಯಲ್ಲಿ ನವಿರಾಗಿ ಸುರುವಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಬೆಲ್ಲ ಚೂರು ಉಪ್ಪು ಹಾಕಿ ಒಲೆಮೇಲಿಟ್ಟು ಕುದುಯುತ್ತದ ಅಥವಾ ಪಾಕ ಬರ್ತದಾ ಅಂತ ಕಾಯುತ್ತಲಿದ್ದರೆ ಅಂವ ಕಾಪಿ ಕುಡಿಯೋಣವಾ ಅಂದ. ಬೇಡ, ಹಿತ್ತಲ ಗಿಡದಲ್ಲಿ ಎಳೇ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿದ್ದರೆ ಇಳಿಸು, ಎಳೆನೀರೇ ಸಾಕು ಅಂದೆ.

ಎಳೆನೀರನ್ನ ಕುಡಿದಂವ ಯಾಕೇ ಇತ್ತೀಚೆಗೇನೂ ಬರೀತಿಲ್ಲ ಅಂತ ಕೇಳಿದ. ಎಳೆನೀರಿಗೆ ಶಕ್ತಿಯಿರ್ತದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿತ್ತು. ಇಷ್ಟು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರ್ತದೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಕಾಯೊಳಗಿಂದ ನೀರನ್ನ ಎಳಕೊಂಡು ಕುಡೀತೀವಲ್ಲ ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈ ನೀರಿಗೆ ಎಳನೀರು ಅಂತಾರ ಅಥವಾ ಎಳೇ ತೆಂಗಿನಕಾಯೊಳಗಿನ ನೀರಾದ್ದಕ್ಕೆ ಎಳೇನೀರು ಅಂತಾರ ಅಂತ ಕೇಳೋಣ ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ಅಷ್ಟರೊಳಗೆ ಅಂವ ಕಾಫಿಮೇಕರ್ ವಿಷ್ಯ ಹೇಳಿದ. ಇನ್ಸ್ಟಂಟ್ ಕಾಪಿ ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರಲ್ಲ ಅಂತಲೂ ಹೇಳಿದ. ನನಗೆ ಗ್ರೀನ್ ಟೀಯನ್ನ ಲೆಮನ್ ಗ್ರಾಸ್ ಇಂದ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಅಂದೆ. ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲಿ ನೀರು ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಸ್ಟ್ರಾ ಸೊರ್ ಅಂತು. ಅಂವ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋದ. ನಾನು ನಿಂತೇ ಇದ್ದೆ.

ಇಂಡಾಲಿಯಮ್ ಬೋಗುಣಿಯ ಸುತ್ತ ಗೋಡೆಗೆಲ್ಲ ಪಾಕ ಚಟ ಚಟ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಪಾಕ ಬಂದಿದ್ದು ಹೇಳದೇ ಉಳಿದಿದ್ದ ಮಾತುಗಳದ್ದಾ ಅಥವಾ ಬೆಲ್ಲದ್ದ ಗೊತ್ತಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ.

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅದರ ರೀತಿಗೆ...

ಓದುವ ಹಂಬಲವೇ ಬರಹಕ್ಕೆ ಬೆಂಬಲವೇ ಸ್ವಾಗತ. ಅಪೇಕ್ಷೆಯಿರದ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹವೇ ವಂದನೆ. ಸಿಗದ ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಇರದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳೇ ನಿಮಗೂ.
ಪ್ರೋತ್ಸಾಹದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೇ ನಿಂತು ದಣಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನೆನಪಿನ ಗಡಿಗೆಯೊಳಗೆ ಕನಸೆಂಬ ತಣ್ಣನೆಯ ನೀರನ್ನಿಟ್ಟು ನಡೆದುಬಿಟ್ಟಿರುತ್ತಾಳೆ. ಸಿಕ್ಕಿತ ನೀರು? ಇಲ್ಲಿ ಇಂಗಿಹೋದರೆ ನೀರು ತುಂಬಿಡಲು ಅವಳನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕೂಗಿ, ಇಲ್ಲಿಟ್ಟ ಗಡಿಗೆ ಒಡೆದರೂ ಅವಳನ್ನೇ ಕೂಗಿ.

ತಣ್ಣಗೆ ಬೀಸುತ್ತಲಿರುವುದು ಕಲ್ಪನೆಯ ಗಾಳಿಯೇ? ಸಕಲವೂ ಇಲ್ಲಿ ನೆನಪು ಕನಸುಗಳ ನಡುವೆ. ಅಗೋ... ಅಲ್ಲಿ ಆ ಆಂತರ್ಯದ ನಡುವಣ ವಾಸ್ತವ ಸೇತುವೆಯೂ...

.